urong sulong

ang bilis talaga minsan ng mga pangyayari. yung iba naman mas makupad pa sa pagong. pero kung ano man yan, ang importante ay alam mo kung saan ka pupunta.

ako? wwahh! di ko alam kung sasama ba ako sa isang lakad sa simbahan. actually, alam kong importante yun. kaso lang lagi naman akong naiiwan kung kasama ko sila. hahaha! sa totoo lang...di naman sila yung may kasalanan. marahil, ako na rin. sa mga nakaraang pagkakataon, sa tingin ko, ayos lang. kailangan mo talagang sumama. pero sa pagkakataon na ito, sa tingin ko kailangan ko namang mag-sabi ng "pass". pinayagan na akong mawala sa opisina kaso lang ako na ngayon ang problema. di ko na alam kung tama pa ba yung nararamdaman ko. hahaha!

urong sulong talaga ako, nasa puso ko kailangan kong pumunta. pero sa isip ko, parang sinasabi na wag na lang. sa tingin ko sa pagkakataon na ito, talo ako. hahaha!

Posted in: faith,way