saved messages sa inbox

tulad ng ilang blog entries ko, nilalagay ko ang mga bagay na naiisip ko at nararamdaman ko sa saved messages ng cellphone ko.

sa ilang linggo kong di pag-blog, ito yung mga nakuha ko...

tapos na yung binyag, nakahabol din. ahehehe. - binyag ito ni bea na anak ni pam at ni edwin. after ilang hours pagka-trap sa traffic, nakahabol pa rin sa tamang oras.

sometimes, its not worthy to argue with someone whom you think won't understand you. keep your words reserved. - nasabi ko ito nung may di akong ka-sundo na katrabaho ko. ahehehe. mabuti pang next na lang. baka may masabi pa ako.

so happy lang, i wanna share it. i've just finished an awesome run. sover (super at over) saya dahil i did it for my loved ones and for all the women I know. - my first few words after finishing my pink run. yahoo!

kung ayaw mong maapakan ang paa mo. huwag mong pabayaan na nakakalat ang mga ito. - it's quite obvious. ito ay para sa mga taong nakahambalang ang mga paa sa bus tapos magagalit dahil naapan ito ng ilang mga pasahero.

i trusted you. you took advantage of me. at alam mo ang pinaka-masakit? hinayaan kita. - words from bea alonzo kay sam milby sa movie na and i love you so. 

sige po. sige po. kilos lalaki! - sabi ni manong conductor sa isang gurl nang pababa si gurl sa ayala. ahehehe. natawa lang ako. 

all for love, nothing by force. - st. francis de sales - from a painting sa st. francis de sales house of prayer.

where the cross touches, it bears fruit. - don carlo cavina - from a painting sa st. francis de sales house of prayer.

the rich helps the poor in this world but the poor helps the rich in the world to come. - st. ambrose. - words from father alex.


and now, let the weak say i am weak and poor say i am poor. - from a song in the chapel of the holy eucharist in sm megamall.

if we must change our ways, call on God and he'll be our guide. - from a song in the chapel of the holy eucharist in sm megamall.


paano maging ama sa isang kapatid na nag-durusa? ngayon ko kailangan ng tulong ng aking ama. tulungan mo akong mag-salita. - no comment. lol! no comment.


isang taong di perpekto at kailangan ang tulong ng iba. ito ang taong may pag-asang mag-bago. - words from father alex.


time to change - title of a good song in the chapel of the holy eucharist in sm megamall.

Read more »

some funny quotes about love

ang LOVE...

...parang tinga. kahit anong sungkit mo, nakabaon pa rin.
...parang multo. sabi sabi lang pero di mo naman nakikita.
...parang MRT. wag mong pag-sisiksikan ang sarili mo kung puno na. may next trip pa naman.
...parang bill ng kuryente. maraming hidden charges. wala kang laban.
...parang crispy pata. masarap pero deadly.
...parang ATM. withdraw ka lang ng withdraw. magdeposit ka naman!
...parang ipis na tinapakan. akala mo patay na pero buhay pa.
...parang computer virus. sinisira ang pinag-hihirapan mo.
...parang dry ice. wag mong hawakan kung bibitiwan mo lang.

sari sari words, minsan bitter minsan naman masaya. ang importante, you fell in love.

Read more »

konting patikim sa bakasyon...

oh my! it has been a while. tagal ko nang di nakakapag-post ng blog. ganun yata talaga! aehehe

anyways, i just got home from camarines norte to see my girlfriend's family. they welcomed me with an open heart. i just can't believe that i'm there.

nagpunta kami sa ilog at alam nyo na ang nangyari! lol! natakot ako! di kasi ako marunong lumangoy at di mabilis akong bumagsak sa mga lakaran sa tubig dahil na rin siguro sa flat footed ako...

more stories and entries sa january. i promise to make up!

Read more »

enamorado

yes...as the month of november ends, i would say na ENAMORADO...

lol! i am in love. yihee! sarap ng feeling. kahit sobrang busy sa work ay napapawi ang lahat ng pagod mo kapag kasama mo sya...

God is so faithful to his promise na a slipper will be useless unless its a pair...

grabe! sarap ng feeling! enamorado...

bawi ako next month sa mga blog entries...

Read more »

i'm in love

ahehehe...yes, i am in love again.

i am so proud to say that i am super, madly, deeply in love with my girl.

i just dropped by a note saying how much i love her.

next time, i will post a picture...=)

Read more »

lovely start

am i in love?

i think of her every now and then...
i think of her before i go to sleep...
i think of her before i wake up...
i think of her every lunch time...
i think of her on my way home...

i think i am, right?

yes, i am in love and it is a lovely start...

Read more »

someone woke me up when september ended

life is like something. something like this and something like that. lol!

october is almost over and it was an awesome month. i am so happy that someone woke me up when september ended! lol!

working my way to something

a lot of work for this month. sometimes, i almost quit but i know its just a challenge. i am learning, this is the better part of working into something new. out of sql scripts, reporting services, ssis and autosys. ohh...its not that i hate them but i just need to move out of my comfort zone. yeah! i may not know dot net well enough but i am learning. i know that.

lead yourself before you lead others

ahahaha! if you know me well, those words are very controversial. anyways, i am having trouble dealing with the other higher folks. i'd rather stop there and not give further details. but one thing that i need to stress out is that respect and change is not just being imposed, it is learned and earned.

running for the passion

when someone asks me, what's it with running? i always answer it back with "it's fun". it's fun to feel that you are running for something and out of something. if you are stressed out, try to run out of stress. if you hear someone which made you upset, run! if you are tired, get that thing out of you system by running through it. lol! and the most important thing it, you run for someone. so awesome!

i love you

october is very good month for me in terms of my tutut life! lol. yeah. despite heavy workloads, someone  i know and close to my heart is boosting me to be a better person. so happy to have this feeling - that someone is around you and willing to accept and love you as you are. no words can describe it. show it through actions.

Read more »

free rave run

what can you get if you have the combination of contacts and passion for running? FREE RUN! yeah! my friend que sullano gavan registered me to run, ride and rave at manila ocean park. the experience is super fun. after few months i was able to run under the rain! lol! yeah! it was raining when we started at around 6 am but we gotta get moving. i ran for a 10k.

i had a good start, inched most of the people. however, after 30 mins i can feel a scorching pain inside my reebok trail shoes. suspect? blisters. lol. it's so painful but got to continue the race - in slower pace though. hhaayy. a lot of people overtook me - including an older guy. so sad and so devastating. i was so excited for this. from manila ocean park to malate area for two loops.

when i reached manila hotel, i can feel that blisters inside my shoes are really killing me! i am at the verge of saying - "tama na masakit na talaga, mag-lakad ka na lang!". nonetheless i know what to do, speed is not important, its the direction. when i finally saw the finish line, i saw the timer. oh my! its just 56 mins. i need to sprint my way through the finish line in order to break my personal record in pink run. i kissed painful goodbye! lol!

official time on my watch is 57 mins and 19 secs - almost a min faster. yeah! yeah! yeah!

Read more »

pink run - oh my!

The purpose of Pink Run is very close to my heart. I don’t know – it just did. Pink Run is not just an awareness campaign for breast cancer patients but (I think) aims to raise fund for patients and studies related to it. So who in my family has breast cancer? None.

Except for my bad singlet experience, the event went utterly perfect. It’s so nice that I couldn’t say one bad thing against the organizers. We were properly hydrated, the route is well organized and the terrain is perfect. It was my first time to run at McKinley Hill. And as the name denotes, I should have expected a lot of ups and downs along the course. Unfortunately, I am not prepared for them. LOL! My limbs are aching at the middle of the course but I know I can do it. This is not just for breast cancer patients (and future) but for me. I need to run. I have to. I paid a big amount of money and prepared for more than 2 weeks just for this. And no matter what happen, I need to finish the race.

It’s so hard if it’s uphill. I hate it. Neither the downhill for it somehow pushes me down the crescent. Anyways, I still managed to finish the race. I even had a better time of 58 mins and 34 secs (organizer’s time) or 58 mins and 19 secs (my time). I sover love pink run! =)

Read more »

10.10.10

i was @ high school then, when i found out that there is something like the boxer rebellion. it broke out october 10, 1911. this is a movement which aimed to overthrow the Qing dynasty in China. more of the context is here for i don't intend to act like a history teacher in this blog.

that was 99 years ago. and now, we have a new kind of revolution. revolution to change the way we think about philippines' pasig river. ilog pasig - as we know it - is a river that connect Laguna de Bay and Manila Bay. during the spanish era, it is a very famous transport route. however, due to OUR negligence it is considered dead (unable to sustain life) by ecologists. (source: wikipedia) . the operative term is negligence.   i believe in the words of my favorite author that we should not SAVE OUR ENVIRONMENT, instead we should SAVE OURSELVES. (well, not the exact words of course ahehehe). anyways, going back to the main topic and too much for info sharing. the kind of revolution i am talking about was initiated by ABS CBN. cool yoh! they organized a run for a cause campaign that is not just for awareness that we should stop polluting the ilog pasig but to break the guinness record as well. and the experience being part of the (hopefully) a record breaking event? asi, asi. neither good nor bad.

BAD - ahehehe. i should really start with the bad thing right? anyways, it was my first time to have my bag while running a 5K. yeah! because of the humongous number of people, all the space for baggage has been occupied. as in, oh my! its not a very good idea to bring a big bag. also, most of the people who joined the run are oldies. well, its not that i hate old people but they are not even running. they are walking which makes some serious runners awkward to run. last thing, the finish line experience is a zero out of ten. lol! you wont even feel that its the finish line. you don't have that sense of fulfillment.

GOOD - ok, i'll make bawi. lol! seeing a lot of people running for the same cause as you have is a very awesome experience. as in over! it's my first time to see a huge crowd literally walking (not running) in Buendia flyover. the feeling is sover. as i have mentioned in my previous statement, a lot of oldies joined the run, too. seeing them is a very encouraging experience. kahit di na ako tumatakbo, just for the cause that you are there for ilog pasig is fantastic. it is really a heart warming experience.

so, if ever you are going to ask me to join another ilog pasig run next year, should i join? i'll think about it first. lol! first and foremost, i am not a people person. i don't like places that are so crowded - yeah. let's see! i dont want to close my doors into something like this...

Read more »

serbisyo ba ito?

ang blog post na ito ay hindi naglalayon na manira. gusto ko lang masabi ang nakikita ko at naranasan ko...

salamin sa mata, nasaan ka na?

kamakailan lamang, ibinili ko ng salamin ang nanay ko sa Executive Optical sa SM Bacoor. doon na kami nag-pagawa kasi konti lang ang mapag-pipilian dito sa SM Rosario at malayo naman ang Glorietta. pero ito yata ay isang maling desisyon. lol! nagpagawa kami ng salamin, sinukatan ang nanay ko. sobrang tagal halos isang oras para maasikaso - sobra kasing dami ng tao. sabi sa amin nung babae sa tindahan ay isang linggo makukuha ang salamin pero tatawagan daw kami. nagbayad ako ng credit card, nakita ko ang nakapaskil sa kanila na kapag di naibigay yung salamin sa takdang panahon ay magkakaroon kami ng 10% refund. pagkatapos ng isang linggo, walang tawag. lumipas pa ang ilang araw, pinatawag ko na ang nanay ko. sabi daw sa kanya, ay sa sabado na lang kuhanin. dumating ang sabado, di ako ang nakasama ng mama ko sa pagkuha ng salmin nya bagkus kapatid ko ang kasama nya. nakuha na ang salamin. nung tinanong ng kapatid ko kung may refund  kaming makukuha dahil WALA NAMAN DAW KAMI SA TINDAHAN NUNG TAKDANG PANAHON. bago daw kami makakuha ay dapat nasa tindahan kami. wala silang sinabing ganung kondisyon nung nakapaskil. dinahilan namin na sabi nung babae ay tatawag sila sa amin bago kami pumunta ngunit pinilit nung kausap namin na yun yung kondisyon nila at wala silang magagawa. ang punto ko, para silang manloloko.

lumipas ang ilang araw, may nakitang mali yung nanay ko sa salamin. may dalawang tuldok na nakita sya sa salamin na nakaka-apekto sa kanyang pag-gamit. binalik namin. umabot ulit ang dalawang linggo,  bago nakuha ang salamin. hhaayy...isang buwan. isang buwan para sa isang salamin. saan ka pa? sabi ko sa nanay ko di na mauulit ito. sa iba na kami papagawa...

single na nga ako wala pa akong singlet

nung isang linggo, sumali ako sa pink run. napaka-ganda kasi ng patutunguhan ng takbong ito - para sa mga pasyente ng breast cancer. nakalagay sa website nila, kung magbabayad ka bago matapos ang buwan ng agosto ay ipapadala nila ang singlet at race packs ng libre. libre di ba!? galing! nagbayad ako ng agosto 31.

dumating ang setyembre 15, pinadala na daw nila. sobrang saya ko! dumating ang katapusan ng setyembre wala pa rin. dumating ang oktubre 11, wala pa rin. tumatawag ako sa telepono nila, walang sumasagot. nag-post ako ng comment sa facebook, tinanong lang nila kung paano ako nagbayad. nag-email ako, sinabi lang nila sa akin na may problema sa delivery - wala nang ibang detalye. dumating ang oktubre 15, nag-paramdam sila sa akin. sabi sa akin ay makukuha ko ito sa megamall ng sabado. ang saya ko!

dumating ang sabado sa takdang lugar, sabi sa akin ay wala pa raw yung singlet ko! naiinis na talaga ako. tumawag ako contact ng Effective Media. nagalit talaga ako, ngunit humingi ako ng pasensya. alam kong di tama ang ginawa ko. sabi nya, para daw makabawi siya sa akin ay magkita na lang daw kami sa Robinson's sa Pioneer ng 2 ng hapon. dumating ang alas-2, tumawag siya. pasensya na raw. di na siya makakarating. nakuha ko ang singlet ko nung mismong event na...

sa dalawang experiences ko na yun, nagalit ako. pero wala akong magagawa dahil ito yung tawag nilang serbisyo. kung nasa estados unidos lamang ako, may refund na akong natanggap dahil lubos lubos na ang kanilang pag-hingi ng pasensya sa PANGIT na serbisyo nila. as in, pangit!

nagalit ako, pero nangibabaw pa rin ang pag-unawa ko. bahala na sila, di ko naman pinapanalangin na makakarma sila pero bahala na sila. =)

Read more »

october runs...

october is a very busy month for me. yeah! work, "personal" life and my passion - running.

indeed! as i always say, it started as a hobby. and now? its a passion! passion to strive harder and faster. i'm a dumb runner i should say. lol! dumb because i just run - no rules. =) . others have their routine and stuff, i don't. but as the time goes by, experiences piles up and lessons started to pour in. i am willing to share my experiences in the next few blogs.

anyways, i joined three running events this month. each one of them gives me an awesome experience to cherish. 10/10 for ilog pasig run, pink run and fun run in manila ocean park. be sure to read my next blogs! it will be a fun packed experience and awesome thoughts!

see you next time...

Read more »

pers sa oktober...

kakaiba ang oktubre sa akin. 20th of the month na wala pa akong post. ngayon pa lang...

sorry kasi sobrang busy sa work...babawi ako sa isang linggo! promise...

anyways, soon...by december, magkakaroon na nang bagong look ang aking blog...

i hope it will be somehow dynamic and cool...so wait for it...

Read more »

weekend fun

napaka-saya ng weekend ko. sana ganito na lang lagi ang weekend, masaya...

started my saturday with a good run. yeah! its really awesome jog lalo na kung super willing ka to jog. then, went to a place na di ko pede sabihin. pero nandun din ang mga co-workers ko. nag-usap usap and ayun. masaya! we ate sa master siomai. ahehehe...nakadalawa akong order. naka-usap ko din si bianca na kaibigan ko sa chicago. at long last, tagal na naming di nag-uusap. next stop, MAKATI! i usually go there sa chapel in the heart of greenbelt. dun ako nag-coconfess. kailangan ko kasi in preparation for a big eucharist. then, went on to clean marian hall. i love cleaning marian hall alone. kasi walang istorbo. ahehehe. masaya talaga kung walang masyadong nangingi-alam. then, eucharistic celebration. tama! nag-deacon ako for the first time. super nervous, pero masaya...

sunday, convivence day. bday ni ate melda at celebration ng anniversary ni kuya jhing at ni ate mimi. masaya. kahit walang kantor, masaya talaga. masaya lalo ako dahil may nalaman ako na ninanais ko. ahahaha! di ko muna sasabihin. baka maudlot...

pero sobrang saya talaga...

Read more »

i miss my daddy

in this point in time, i really miss my daddy. he may not be perfect but i love him so much for he is awesome. naisip ko lang na kung buhay lang siguro siya ay malalaman ko ang kanyang mga dapat reaksyon sa mga bagay bagay...

hhaaayy...tunay nga na walang school ang makakapag-turo sa iyo ng tamang pagiging ama or pagiging isang tao. nasa sarili mo lang talaga ito. base sa iyong experiences at mga taong naka-daupang ng iyong palad. 

wala akong karapatang sabihin sa blog na ito kung bakit ako nag-dadrama. kasi di ko naman talaga problema iyon. pero ang punto ko lang, paano ba maging isang ama sa isang tao na nagdurusa? 

i miss my dad...he's the best earthly human being na makaka-solve nitong sigalot na ito. God, help us!

Read more »

samu't sari

sa tuwinang may naririnig akong mga mabubuting salita sa ibang tao o maisip ko lamang, sine-save ko ito sa cellphone ko. at ngayon, panahon na naman na i-purge ito sa isang blog entry...

ang change ni-le-learn yan! di yan iniimpose. - this is my thought when someone is trying to pull some strings over what i am doing. ahehehe...

ang tunay na pag-bibigay ay yung alam mong kaya mong ibigay sa isang tao kahit na masasaktan ka. - father alex in one of our eucharists.

happiness is doing things that you love to those people you love. - father alex in one of our eucharists.

ichigo ichie - japanese term which means treasure every encounter with another person - from a wall post in tokyo cafe.

do not haste to change. direction is more important than speed. - paulo coelho in his facebook account.

gaganda right? hhaayy...

Read more »

one of the greatest things na magagawa ng isang tao ay...

oh my...di pa man ako full pledged na nakakagawa ng website, pero yung mga nakikita ko lang out of my excercises sobrang fulfilled ako...sobrang saya...

you do not know how i feel right now. after so many years of asking for an opportunity, here i am facing my acer computer. stretching out every inch of what i know just to make my dream come true. kahit na marami akong mga reklamo, ok lang. sobrang fulfilled ako with the things na nagagawa ko as an employee.

for me, one of the greatest things na magagawa ng isang tao sa kanyang entire life span ay maging fulfilled sa ginagawa mo. dito mo kasi makikita na may silbi ka sa mundo. mapa-work related man yan (tulad ng nararanasan ko ngayon), school, community or even church. basta masaya ka at fulfilled sa ginagawa mo ay malayo ang mararating mo.

money is indeed important but the realization that you have a purpose in this world is a lot better than receiving your paycheck out of nothing. God is giving us every morning para bigyan tayo ng opportunity to know kung ano talaga tayo...

thank you God...

Read more »

battle of the books!

Two days of battle! I’ve won this time. Ahaha! So, battle over what? Battle of the Books!

Don’t get me wrong. I super love books. Most of the time I can’t stop myself from buying one. One day I realized that I got so many books that I haven’t read at all. So, what to do is to promise myself not to buy one unless I read all those books being devoured by time and dust in my room. And so far, I am successful.

Going back to what I am saying about the battle that I’ve been through, I spent a couple of hours yesterday at The 31^st Manila International Book Fair. Oh my! SMX Convention was filled with books, books and books! Wah! Only if I could stay there forever. Well, I guess I know the answer right? As in “oh my!”, I remembered a friend who’s nangangatog over a couple of 10 dollar shirt @ UCB. LOL! It’s the same feeling! I was super happy but promise is still a promise. And yeah! I did it! That was Day 1.

Day 2 is quite easy. I was supposed to buy cologne and eye cream for myself until I found myself lurking over some books @ NBS here in SMR. Wah! I tried to compose myself and was able to get out of that place.

I may not be happy because I do not have new books but I feel so proud because I conquered myself! Yahoo! 

Read more »

stress in spanish...

past few days is so stressing. yeah! stressing. i don't want to elaborate it but it seems that its really stressing. pero masokista yata ako dahil sa gusto ko ng stress. ahahaha!

anyways, dahil sa mga stress sa buhay na yan, ni-postpone ko ang pag-eenroll ko ng spanish 2. yeah! instead na start ulit ako sa sept 25 (which is next week), i will try to enroll with instituto de cervantes. naisip ko din naman kasi na hanggang spanish 4 lang ang sa UP. gusto ko talagang ka-ririn ang pag-sasalita ng spanish. natanong ko tuloy "come se dice <> en espanol?"

kahit may mga changes man, alam ko nandito pa rin yung passion to study! and yeah! continue with my passion for learning...

Read more »

alchemist

this is so good and fantastic. i mean, its really awesome! yeah, awesome is a nice word!


...

“Why do we have to listen to our hearts?” the boy asked, when they had made camp that day.

“Because, wherever your heart is, that is where you’ll find your treasure.”

“But my heart is agitated,” the boy said. “It has its dreams, it gets emotional, and it’s become passionate over a woman of the desert. It asks things of me, and it keeps me from sleeping many nights, when I’m thinking about her.”

“Well, that’s good. Your heart is alive. Keep listening to what it has to say.”

“My heart is a traitor,” the boy said to the alchemist, when they had paused to rest the horses. “It doesn’t want me to go on.”

“That makes sense. Naturally it’s afraid that, in pursuing your dream, you might lose everything you’ve won.”

“Well, then, why should I listen to my heart?”

“Because you will never again be able to keep it quiet. Even if you pretend not to have heard what it tells you, it will always be there inside you, repeating to you what you’re thinking about life and about the world.”

“You mean I should listen, even if it’s treasonous?”

“Treason is a blow that comes unexpectedly. If you know your heart well, it will never be able to do that to you. Because you’ll know its dreams and wishes, and will know how to deal with them.

“My heart is afraid that it will have to suffer,” the boy told the alchemist one night as they looked up at the moonless sky.

“Tell your heart that the fear of suffering is worse than the suffering itself. And that no heart has ever suffered when it goes in search of its dreams, because every second of the search is a second’s encounter with God and with eternity.”

“Every second of the search is an encounter with God,” the boy told his heart. “When I have been truly searching for my treasure, every day has been luminous, because I’ve known that every hour was a part of the dream that I would find it. When I have been truly searching for my treasure, I’ve discovered things along the way that I never would have seen had I not had the courage to try things that seemed impossible for a shepherd to achieve.”

So his heart was quiet for an entire afternoon. “Everyone on earth has a treasure that awaits him,” his heart said. “We, people’s hearts, seldom say much about those treasures, because people no longer want to go in search of them. We speak of them only to children. Later, we simply let life proceed, in its own direction, toward its own fate. But, unfortunately, very few follow the path laid out for them—the path to their destinies, and to happiness. Most people see the world as a threatening place, and, because they do, the world turns out indeed, to be threatening place.

“So, we, their hearts, speak more and more softly. We never stop speaking out, but we begin to hope that our words won’t be heard: we don’t want people to suffer because they don’t follow their hearts.”

http://paulocoelhoblog.com/2010/09/18/the-alchemist-conversation-about-our-heart/

...

imagine this is just an excerpt...go find your dreams!

Read more »

12.01 am

yes, its 12.01 am of Sept 17 here in manila. i just came back home after a gruesome battle with my stupidity and pride. lol! yeah, i feel so stupid because it seems so easy for most of the guys at my experience. but for me, an hour task is taking so long. ahahaha! don't know why. i guess this is part of what my co-worker call as working curvatures. ahahaha!

night calls. class designs. interfaces. services. visual basic. and more jargons! waahh.

but i know i am getting there. this is my dream and if this is the cost of my dream, i have to deal with it.

Read more »

pressures...

i really hate gatherings ng mga kamag-anak. ahahaha!

its not na ayaw ko silang makita pero i just hate common questions like >>> "may girlfriend/asawa ka na ba?"...

waahh! its my choice to be single at this time. di naman siguro masamang maging single...its a choice to be made. na-prepressure tuloy ako minsan. ahehehe...anyways, i should not mind. =) ...

alam ko naman nanjan lang siya...di dapat ako nagmamadali...

Read more »

jeepney lovestory...

i am not a fan of yeng. pero i love this song from her >>

Sumakay ako sa jeepney
Ikaw ang nakatabi
Di makapaniwala

Parang may hiwagang nadama
Nang tumama sa'yo
Ang aking mga mata

At nagsiksikan na
Dahil tumigil ang jeepney
Sa tapat ng eskuwela

Biglang nagkadikit
Puso ko'y biglang sumikip
At natulala

Sabi nila'y walang hiwaga
Kung wala'y
Ano itong nadarama

Ayoko nang pumara kahit san mapunta
Ayoko nang pumara kung ikaw ang kasama
Ayoko nang pumara

Ayoko nang pumara
Ayoko na ahhh
Ayoko nang pumara kahit san pa lumiko
Ayoko nang pumara sana di na huminto
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na
Kung ikaw ang kasama
(Adlib)

At may biglang sumingit
Natiempo pa sa'ting gitna
Sumimangot tuloy
Ang aking mukha

Mabuti nalang nagbayad yung ale
Sabi nya paabot naman
Nagkadahilan ako
Para ika'y tignan

Nung iaabot ang bayad
Kamay mo na palang nakaabang
Pambihira diba swerte ko naman

Sabi nila'y walang pag-ibig
Kung wala'y
Ba't kumakaba itong dibdib

Ayoko nang pumara kahit san mapunta
Ayoko nang pumara kung ikaw ang kasama
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na ahhh
Ayoko nang pumara kahit san pa lumiko
Ayoko nang pumara sana din a huminto
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na
Kung ikaw ang kasama

Manong driver
Wag mo nang ibalik ang sukli ko
Manong driver
Di mo ba alam walang babaan to
Drive lang po ng drive
Wag niyong hihinto
Kahit sa'n mapadpad
Kahit lumipad man tayo
Minsan lang madama
Ang ganito

Pero bigla mong
Hinila ang tali
Sabi mo
"Manong bababa ako sandali"

Ayoko nang pumara kahit san mapunta
Ayoko nang pumara kung ikaw ang kasama
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na ahhh
Ayoko nang pumara kahit san pa lumiko
Ayoko nang pumara sana din a huminto
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na

Ayoko nang pumara kahit san mapunta
Ayoko nang pumara kung ikaw ang kasama
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na ahhh
Ayoko nang pumara kahit san pa lumiko
Ayoko nang pumara sana din a huminto
Ayoko nang pumara
Ayoko nang pumara
Ayoko na
Kung ikaw ang kasama

Read more »

august 31

patapos na ang buwan ng agosto. hhaayy...bukas ay "ber" months na naman! nakakatakot na masaya. nakakayamot na nakaka-aliw. daming mga nangyari. sari-saring mga emosyon. samu't saring mga haka-haka. maraming lungkot ngunit natabunan ito ng saya. hhhaaayyy...

ber months na bukas. malapit na ang pasko. kapag pumatak na ang todos los santos, wala na! tuloy tuloy na. wala nang makakapigil sa pasko. 

bukas din lalabas na yung list of promotes. ahahaha! syempre wala ako. kasi di pa ako handa - sino nga ba ang kino-convince ko?. ahehehe...

anyways, got to move on. life is unfair so you have to deal with it!

Read more »

the pink run

why pink!? di ako yung organizer but it sounds cool. anyways, wala naman sa akin ung kulay. ang importante sa akin yung cause. yeabah! ang ganda kasi ng cause nito. sana lang, malaki yung makuha nila at madala sa dapat pag-dalhan.

from pinkrun

so ano ba naman talaga ang purpose nito? fight against breast cancer. wala akong breast cancer pero marami akong kilala na nilalabanan ito. kaya malapit sa puso ko ito. mama ko, used to have a cyst in her breast as well. luckily ngayon wala na. sana mag-tuloy tuloy yung maging maayos siya. 

maraming nangangailangan sa pilipinas. mga taong walang wala. ito ang isa sa paraan ko para matulungan sila...

Read more »

you are the one

ahehehe...lalabas na naman pag-ka-jologs ko. paborito ko talaga tong movie na ito! ahaha! i can relate kasi sa iba't ibang mga bida. ahehehe...this movie is really nice, it is a classic for me. my friend jay, loves this too!

Read more »

last weekend of august

the word awesome is an understatement to describe how weekend passes through.

saturday

i woke up late for my spanish class - about 5.30. luckily no traffic for a bright and beautiful saturday. ahehehe. its the last class (from a series) so we planned something for next week. next saturday will be a big day for us! its our comprehensive exam. after my class, i went to the office and get my zune charger then headed to makati. i am planning to buy skin for my macbook but no size for my 13' screen model. i had a short confession @ the chapel then tugs tugs - on my way home!

our celebration of the word will be @ ate evelyn tamio's villa. ahehehe. due to traffic, i was late but was able to hear the sharings of some brothers in the community. few more mins and we are on our way to ma'am evelyn tapawan's mansion. the food @ both houses are yum yum! my motto that night was SAY NO TO DIET. ahehehe! 

my photo from tapawan's mansion.

sunday

so excited for the convivence of the year! yeah! it will be the convivence of the year for our community. we will be going to charles borromeo retreat house @ tagaytay! yahoo!

last time that i went here was two to three years ago where i joined the rest of the catechists as they form the community in magallanes, cavite. years have passed and here I am again. so happy, for i really love this place. it is very peaceful. just so love it! morning lauds went well, we ate and the bloody sharing. the sharing lasted for almost three hours. oh my! hahahaha! but it very fruitful and relaxing. some freaked out but its normal. just as long as you know that you correct your brother/sister in the community for the love of God. 

@cb retreat house

weekend is really awesome! yahoo! two more days and i'm through with vacation. ahehehe...

Read more »

priesthood

how funny! in one day, two different nuns asked me if i've tried attending a formation for priesthood. ahehehe...

my answer is simply no. i don't know if it will be hard or easy but the thing is i can feel that it isn't for me. well, it's just my opinion. it will be hard to close all doors. =) .

Read more »

maria venus raj

isasalaysay ko sana itong blog-entry na ito sa wikang ingles ngunit naalala ko na ako ay isang pilipino - sa isip, sa salita at sa gawa. 

masayang masaya ako nang pumasok si maria venus raj sa semi-finals ng ms. universe. ang galing! nilalarawan talaga niya ang pagiging pinoy nating lahat. ang kanyang kulay, paraan ng pananalita at ganun na rin yung kanyang pakikipaglaban ay pinoy na pinoy! galing! hanga ako sa kanyang dedikasyon at kanyang pagpupunyagi bilang isang tao. 

di naman sa ayaw ko sa ibang mga naging ms. philippines sa ms. universe, pero karamihan sa kanila ay di man lamang nag-sasalita ng diretsong tagalog o ibang dayalekto ng ating bansa. dahil na rin sa kanilang pinag-mulan. kaya nung nakita ko si venus, dalangin ko na na manalo sana siya...

hindi man siya pinalad na mag-uwi ng korona, makita lang ng mga pinoy na rumarampa siya sa entablado ay masaya na dapat tayo. marami ang bumabatikos ngayon sa kanya dahil sa mali daw niyang sagot at dahil sa kanyang "major, major" (pag-sasalin nya sa wikang pinoy na bonggang-bongga), wala akong pakialam. manahimik kayo. ahahaha! sana narinig nyo yung paliwanag nya kung bakit ganun ang sagot nya - di ba? pinoy na pinoy din kasi ang galing mag-palusot. ahehehe!

pumukol ng bato ang perpektong tao! magugulat ka na lang, walang pupukol dahil wala naman talagang perpekto. ano't ano pa man, masaya ako dahil nakapasok si maria venus raj! pinakita nya sa buong mundo na magaganda talaga ang pinay!

from her facebook fan page

from missuniverse.com

Read more »

so happy!

sobra akong saya! kapag nakukuha mo talaga yung pangarap mo ay sobrang kuntento ang mararamdaman mo na parang ayaw mo nang maalis! nakaka-adik! grabe...!

nung mga huling linggo (buwan yata!?) masasabi ko na sobrang hirap ang tatahakin mong landas patungo sa pangarap mo. ito yung kabayaran ng pangarap - ang pag-hihirap. pero kapalit naman ng hirap ang mga sumusunod -

a. isang dakot pag-asa. grabe. tama! pag-asa na kahit ganung kahirap talaga ang isang bagay. kung tuloy tuloy yung pag-pupursige mo ay makukuha mo ang gusto mo. bilang isang programer, kaganapan na ang makagawa ng isang web page. ngunit sa mahigit anim na taon akong nag-tatrabaho, di pa ako nakakagawa ng miski isa nito - tama hindi pa.

b. isang kutsarang sakit. ay naku! sakit talaga sa ulo dahil sa sobrang pagod pero dahil sa marunong naman akong mangalaga sa katawan ko ay napag-lalabanan ko ito.

c. budbod ng yabang. ahehehe. di ko na siguro maalis ito. pero maniwala ka masaya lang ako. tao lang ako, di ko alam kung iba yung dating sa ibang tao pero budbod ng yabang lang talaga ang nararamdaman ko.

d. isang kutsaritang luha. sa sobrang saya. napapaiyak na talaga ako.

e. isang litrong kahinahunan. hhhaayy...kahit ang daming umaapi sa akin sa mga panahon na ito ay sobrang hinahon ko pa ring tatanggapin ang lahat ng sinabi nila. tanging ngiti lang ang magaganti ko sa kanila. ahehehe...

walang makaka-agaw ng kaligayahan ko. ito yung dahilan >>

di pa man tapos ito wala itong error! grabe ganun ako kasaya!

happiness is doing things that you like to those people you love. i love my company well and never felt so fulfilled for the pass 6 years.

Read more »

ako naman...

Kahit pala alam mo na ang hirap pa ring tanggapin. Hhayy (isang napaka-lalim na buntong hininga)…

Malimit kong sabihin sa sarili ko na kailangan kong mag-bago. Ipalagay ang loob dahil alam ko na Diyos lamang ang dapat panigan ngunit maraming pagkakataon na pinapasabog ko pa rin ang nasa utak ko. May mga katagang dapat ay tinatago ko na lamang ngunit nasasabi ko pa rin dahil na rin sa bugso ng aking damdamin. Buti na lang at may kaibigan ako na pede kong sabihin yung mga ganun. Kahit alam ko na di magiging maganda yun, para sa akin naman ay >>

edward: ano naman kung pumangit lalo yung tingin nya sa akin? ang importante ay maging tao ako sa harap ng ibang tao - tao na maaaring magalit.

martin: palusot ka pa. mababa na talaga tingin ko sa iyo nun pa.

edward: ano pa ba ang mga kailangan kong gawin? ano ba ang meron ako na wala siya – sila?

martin: lahat! di ka kasi marunong sumipsip tulad ng ibang tao.

edward: sana ako naman ngayon.

martin:baka 2012, pag magugunaw na ang mundo. hayup ka! asa ka ng asa eh. nung una sabi mo di ka umaasa ngayon pala umaasa ka! plastic!

edward:ang sa akin lang naman, ok di ko makukuha sa pagkakataon na ito, pero bakit yung iba? makukuha nila ng walang kahirap hirap. L . alam ko na alam mo mas karapat dapat ka dun pero sa iba naibigay.

martin:no comment! basta wag kang aasa, hayop ka! ang bobo mo kasi tapos aasa ka pa!

Read more »

sometimes you just know that you...

well, it started with a song by jaya and now its running through my mind.

"sometimes you just know" that you...

...are a slave of something because you could not imagine yourself without it.

...feel sick of how pathetic other people can be just to gain power.

...are against the so-called "norms of the society".

...are bitter of other people's success.

...hate people that hates you.

...learned something from someone that you least expect.

...fall in love with someone even if you don't imagine yourself being with that person.

...are happy of the things around you.

...that the greatest thing that you'll ever learn is how to love and be loved in return.

...realize how God loves you so much even though you hate other people.

...that you don't need someone else but the love of God alone.

...were given another day by God to change.

...are God's creation and it is your task to create a better person everyday.

Read more »

kahapon

ang saya! kahit nalagasan ako ng mahigit sa limang libo kahapon ay ok lang...

kahapon ay celebration ng tita at tito ko ng kani-kanilang birthday. kumain kami sa max's. kasama ang halos lahat sa compound namin. halos lahat ng mag-pipinsan dito sa compound namin ay kasama. its a mini-reunion. grabe. syempre ang "apple of the eye" namin ay ang bunso naming pinsan na si enzo. ahehe...

after eating, bumili ako some things for me sa cdr king. i am not a fan of that store but they really have the cheapest flash drives in town. ahehehe...tapos, sumunod ako sa kanila sa mga pinsan at mga tito at tita ko. ayun, as in parang sa amin ang SM. ahehehe...

nung nakita na naming, antok na si enzo. ayun! uwian na. kami nila, mom, ruth at jasmin ay di pa umuwi. binili ko na si ruth ng sapatos. nung bibili naman sana ako ng gym bag, kita ko na sayang naman kung di aabot sa 1500 yung amount na babayaran ko. (may promo kasi yung credit card na if you buy 1500 and above ay may libreng movie ticket) . kaya ayun! pinabili ko na sila mama ng kung ano ano! ang saya! umabot din kami ng 2000. ahehehe...

sobrang saya talaga kung sama sama kayo! little bonding with my family...

Read more »

sometimes you just know

kinakabaliwan ko ngayong kanta -

Sometimes sometimes you know

Love is starting to grow

You can't say no feelings will show

Your heart says that sometimes you just know

Sometimes somehow you know

Someone really loves you so

There may be doubts of what love's all about

But sometimes you just know that it's love

Refrain:

Love is a swift thing, love conquers all

And sometimes you just know

you're about to fall

It's really funny when you're out of control

But sometimes you just know it's a true love call

Sometimes somehow you know

All your dreams are coming true

Love means a lot and look at what you've got

Coz this time you just know that it's love

Repeat 1st stanza

(sometimes you know)

Repeat refrain

Repeat 1st stanza

This time I'm sure you know

All your dreams are coming true

Love means a lot and look at what you've got

Yes, this time you just know that it's love

Yes, this time you just know that it's love

Coda:

Sometimes, somehow you know

Someone really loves you so

Read more »

SUMASUMPALATAYA

father alex gave delivered an awesome and stupendous homily last night. one very particular thing that i wanna share is the etymology of the term SUMASUMPALATAYA. here's what he said >>

SUMA - means highest degree or very top.

SUM - came from summation or overall.

PALA - is what Filipino's add as prefix if you wanted to say always - e.g. PALA-NGITI means you are always smiling.

TAYA - means taking a risk or some people would say betting.

so, SUMASUMPALATAYA means that "ang pinakamataas na pag-sasasama-sama at palagiang pagtataya sa Diyos"...awesome!

Read more »

evelyn salt

i love evelyn salt! wwahh! i was able to watch salt last night and it was really awesome! the stunts and twist of story is also ooolala!

i love evelyn salt! i love angelina jolie! yahoo!!

Read more »

baybayin mo ang salitang trapik?

grabe! di ko alam kung saan kinukuha ng mga "may kapangyarihan" ang kanilang guts...

una, hindi sa ayaw ko ng pag-babago pero ang pag-babago ay pinag-aaralan at hindi basta basta isinasatupad o pinipilit. mas importante ang direksyon sa isang pag-babago, hindi yan sa kung kailan or saan mapapabilis ang isang pag-babago.

NOVELETA at KAWIT ay dalawa sa mga bayang dinaraanan ng mga taong pumupunta sa Maynila. Araw araw ay talaga namang sobrang daming estudyante, mang-gagawa at iba pang byahero ang dumadaan sa mga bayang ito para makarating sa kani-kanilang pupuntahan. Kaya naman, kung mag-karoon ng konstruksyon sa daan ay talagang makaka-apekto ito sa pag-lalakbay ng mga tao. Lalong lalo na ang oras ng pag-lalakbay. Ang isang tipikal na byahe mula sa amin patungo sa Mandaluyong ay dapat isang oras lamang - di kasama dito ang trapik. Pero kung bumiyahe ka ng 3 oras dahil sa kabi-kabilang konstruksyon sa daan, di ba SOBRA NA ITO?

Kung kailan, tag-ulan at maraming mga estudyanteng pumapasok ay saka mag-papagawa ng daan? TAMA BA YAN!? Mas pinapalala pa ang trapik sa mga WALANG HABAS NA MGA BUS DRIVERS na walang disiplina sa pag-papababa at pag-sakay ng mga tao. Mas matindi pa dito ay ginagawang bus stop ang bawat kanto!

Hay! Kailan kaya mag-babago ang Pilipinas.

Read more »

limon y sal

i am loving this song! ...


Tengo que confesar que a veces, 
no me gusta tu forma de ser, 
luego te me desapareces y no
entiendo muy bien por qué? 
No dices nada romántico 
cuando llega el atardecer, 
te pones de un humor extraño
con cada luna llena al mes.

Pero todo lo demás le gana 
lo bueno que me das, 
solo tenerte cerca, 
siento que vuelvo a empezar.

Yo te quiero con limón y sal, 
yo te quiero tal y como estas 
no hace falta cambiarte nada. 
Yo te quiero si vienes o si vas, 
si subes y bajas si no estas 
seguro de lo que sientes.

Tengo que confesarte ahora, 
nunca creí en la felicidad, 
a veces algo se le parece pero es
pura casualidad.

Luego me vengo a encontrar, 
con tus ojos me dan algo más, 
solo tenerte cerca, siento que
vuelvo a empezar.

Yo te quiero con limón y sal, 
yo te quiero tal y como estas 
no hace falta cambiarte nada. 
Yo te quiero si vienes o si vas, 
si subes y bajas si no estas 
seguro de lo que sientes.(x2)

Solo tenerte cerca, 
siento que vuelvo a empezar.

Read more »

10k conquered

oh my! di ko man maipag-mamalaki yung takbo ko dahil sa tingin ko ay medyo nag-kalat ako, pero i am proud to say that i was able to finish my first 10K yahoo!

ang galing. unlike my first run, walang ulan this time. the weather is so perfect to run. ang galing dahil ang daming tao. i feel so happy that a lot of people shares a great passion in running, just like me. awesome talaga!

my first 5K is the worst. ahahaha! as in sobra akong nangapa. di ako maka-catch ng breath ko dahil na rin siguro sa sipon ko at dry cough (sort of). i stopped several times - probably about 3 to 4 times. on my way to my 8th K, i saw the running priest. with him is a word of God that struck me so much - God is my strength and my refuge! oolalala! totoo! He should really be my strength and my refuge. frankly, nakatulong ito ng malaki dahil sa i was thinking of quitting na that time. pero i know that my shortness of breath should not be a reason not to finish the race. kaya, go pa rin.

i crossed the finish line after an hour and four minutes (unofficial) of sweat and pain. i had a little photo ops with my fellow accenture runners and that's it!

awesome and cool experience. this will definitely be the start of something better. yeah, better! as i said, di ako masyadong proud dahil i did a little mistake (nag-paulan ako few days before my run). pero at least, this is what i call as learning assets...lol!

Read more »

not feeling well

how can someone change the past? sa tingin ko, walang way. but, how can you change the future? be a better person today. ahehehe...

grabe, i am here alone. watching a movie. i need to rest for i am not feeling well. yes! i am not feeling well yet i still need to run tomorrow. my very first 10k. it sounds funny dahil for almost a month i keep on my weekly routine pero bakit ngayon pa ako nag-kasakit. waah! 

di ko na mababago. tama. di ko na mababalik yung pagkakataon. ahehehe. ok! i just need to be a better person today. ok. i need to sleep and rest! tomorrow is gonna be a big day...

Read more »

pinoy ako!

hhaayy...hinahanap-hanap ko minsan ang mga amerikano. ahehehe...bakit? ganito kasi yun,

nung nasa chicago ako, may isang pag-kakataon na pinatugtog ang kanilang pambansang awit. kahit di naman ako amerikano, tumayo din ako para mag-bigay galang sa awitin. napaka-siglang tumayo ang lahat ng mga tao. makikita mo na buong puso ang kanilang pag-tayo at walang halong hiya. mahal na mahal ng mga amerikano ang kanilang pambansang awit. tunay nilang pinag-mamalaki nila na sila ay amerikano.

kanina naman, nanuod ako ng pelikula. at sa pagkakataong ito, pinatugtog din ang pambansang awit ng pilipinas. walang pag-aalinlangan akong tumayo dahil alam kong ito ang tama. ngunit iilan lang kaming tumayo. ang iba ay nagtatawanan pa. nagkataon kasing kasing kulay ng pambansang bandila naman ang suot ko. parang literal na may pag-sasabuhay ng awitin. inuulit ko, IILAN LAMANG KAMING TUMAYO AT ANG IBA AY NAG-TATAWANAN PA!!!  ano bang problema sa pag-tayo ng ilang minuto bilang pag-bibigay galang na lang sa pambansang awit ng pilipinas? ano bang masama kung sumabay ka din sa pag-awit nito? bakit di ba nila pinag-mamalaking pilipino sila? wala ba silang galang sa pambansang awit ng pilipinas? wala na bang halaga sa kanila ang pinag-buwisan ng buhay ng maraming mga pilipino?

di ko man alam ang sagot sa mga katanungang ito, pero isa lang ang masasabi ko. kung nais ko ng pag-babago, sisimulan ko ito sa sarili ko. kung ayaw nilang tumayo at nag-tatawanan pa sila? di ko na sila dapat bigyan ng pansin dahil na rin sa di sila nararapat bigyan ng pansin - mga taong walang galang. ahehehe...

di bawal umupo, di naman pinag-pipilitang tumayo, pero gumalang ka man lang. pinag-mamalaki kong pinoy ako! ikaw?

Read more »

sarap sa pakiramdam

ang sobrang sarap lang sa pakiramdam kung ang mga ka-trabaho mo ay binibigyan ka ng mga salitang di mo pa nakukuha mula sa ibang tao.

"i am glad that you work so hard and know what you are doing."

tumbas nito'y isang tanikalang ginto na di ko maisip ko kakawala ako o hindi. mataas man ang inaasahan nila sa ginagawa ko, kaya kong gumawa. kahit na gumawa ako sa malayang oras ko, walang problema.

hhaayy...ang sarap lang sa pakiramdam na may nagmamahal sa trabaho mo. di man laging ganito sa lahat ng oras, nag-papasalamat pa rin ako dahil miski isang saglit ay naramdaman ko ang ganitong kasiyahan sa puso.

Read more »

di naman perpekto

ahehehe...nakuha ko to kay manong guard sa mercury drug ng noveleta, cavite. >>

"di naman perpekto ang pagkatao natin. kaya ayaw ko namang mag-kamali mali dun." 

so much reminded of my dad! ahahaha! its just like my dad talking to me!

i've been to so much trouble with my work and personal life lately. and kanina, parang dad talked to me reminding me of something. MALI pala yung nararamdaman ko. di dapat maging sagabal ang pagkatao natin sa di pag-subok ng mga bagong bagay. in as much as i wanted to feel that way, ang hirap din talaga. anyways, at least dad reminded me to wake up and move on!

Read more »

disiplina

unang tagpo:
nasa sinehan nanunod ng sine...
bata: mama yan ba si jacob? may gusto ba siya kay bella?
nanay: oo. nagpadala na ako ng pera dun. di ko lang alam kung nakuha nya. (habang nakikipag-usap sa phone).
bata: mama. bakit nagiging aso sila? saan ba sila galing?

ikalawang tagpo:
sa kalsada ng noveleta. halos 2 oras na yung traffic.
driver1: PI mo! bakit singit ka ng singit?
driver2: eh ikaw din naman wala sa linya eh.
driver1: naki-singit na nga ako bakit sisingit ka pa sa akin.

ikatlong tagpo:
7.15 am nasa baclaran.
ako: edsa po daan nyo?
konduktor: oo.
7.30 am nasa baclaran pa rin.
ako: (no comment pero naiinis na)...
babae: bakit ayaw umandar yung mga sasakyan.
konduktor: kailangan po kasi intayin yung stop light dun sa unahan.
7.50 am nasa baclaran pa rin.
konduktor: tagal na po natin dito ano? (nakikipag-usap sa babae)
babae: di naman obvious di ba?

bago na yung presidente natin at hinihiling nya yung tulong natin para mag-bago. sa halip na kung ano ano ang gawin natin - tumuligsa sa mga pulitikong walang magawang kundi magpasasa sa pera ng bayan o pumunta sa kalye upang awayin ang mga taong dapat awayin, tayo mismo mag-bago. tayo mismo patunayan natin na tayo ay pilipino.

di masamang pumuna. ako malimit din sa ganyan. kaso lang, kung daldal lang tayo ng daldal, di matatapos ang usapan. di hihilom ang sugat na iniiwan sa tin ng kahapon.

tama ang sabi sa abs cbn na commercial, ako ang simula ng pag-babago. tayo mismo mag-bago...

Read more »

rambutan

grabe, after mahigit isang taon...nakatikim ulit ako ng rambutan. ang galing, kung wala lang langgam ang kalahating kilong rambutan na kinain ko ay hinalikan ko na ito ng sobra sobra. ganun ko siya na-miss...

 picture form rambutan.com

kaya nga't sa gitna ng mainit na kalye ng mandaluyong ay lumulundag ang puso kong pumili ng mga rambutan. ahehe...

Read more »

worst movie experience

edward: do you have someone like an usher who could sporadically check people watching the movie?
girl: wala po kaming usher ngayon eh.

edward: i understand. pero sana kahit patapos na yung showing ng movie ay di inaalis yung mga ushers. this is my worst movie experience ever. i am not satisfied with the movie. there are about three st***d people using their mobile phones inside with their voice louder than the audio of the movie (of course, i am somehow exaggerating). two couples talking with each other aloud about their lives. sorry kung sinasabi ko sa iyo ito, kasi i am really disappointed sa moviehouse na ito. first time lang nangyari sa akin ito.

girl: sorry po sa nangyari.

edward: its ok.

well, nasabi ko na nga. naisip ko lang talaga na KULANG SA DISIPLINA ang mga tao dito sa ating sariling bansa. iniintindi lang ay kanilang sarili at di iniisip ang kapakanan ng iba. 

una, tama ba namang makipag-usap ng ubod lakas sa telepono. nag-salita na ako na nanunuod kami ng movie at di kami maka-concentrate pero di pa rin natinag. bato bato sa langit, ang tamaan wag magagalit - mayayabang ang ilang mga pinoy. i said mayayabang kasi they dont want na ma-idle. gusto nila tinatawagan palagi sila para maramdaman nilang may mga taong nangangailangan sa kanila. maramdaman nila yung importansya nila sa mundo. at para maipag-malaki nila na may nangangailangan sa kanila, sasagutin nila ang telepono or mobile phone nila sa mga pampublikong lugar na nangangailangan ng katahimikan. tapos iiyak iyak kung ma-snatch yung cellphone! tandaan mo ate mabilis ang karma! sarili ko lang itong pananaw. di ko na iniisip kung may masasagasaan ako sa sinabi kong iyon. 

pangalawa, di masamang makipag-date sa sinehan. pero kung kailangan nyong mag-usap ng pansarili nyong buhay pede namang hinaan di ba yung boses mo? kasi nakaka-irita. don't get me wrong. i am not naiinggit or whatsoever. its just that i know that i need to listen and understand what the movie is trying to tell me. and a loud voice coming from other people will definitely affect on how i concentrate. kainis!

di kailangan ng mga pinoy na malaman ang proper etiquette sa panunuod ng pelikula. ang kailangan lang ay maging sensitive yung mga nanunuod sa ginagawa nila. lahat kasi apektado.

ahehehe. di naman ako galit. naiinis lang talaga ako sa mga taong ito...

Read more »

busy weekends

two consecutive weeks of sover busy schedule. wah! maybe, its just it! that's it...

despite the busy schedule, i should still find time to run tomorrow. hope that i can hit 8 miles tomorrow. also, convivence day tomorrow. whew! i don't know what will happen but everything happens for a reason right? so be it.

anyhow, i just dropped by to unwind. its really busy but i need to pull some strings so i can remove some stress. =) .

Read more »

dito na siya

june is really exciting! at long last, dumating na yung pinaka-iintay ko...

sobrang excited ako nung nakita ko, nasa marikina na yung package at siyempre alam ko na yung susunod. i-dedeliver na ito sa susunod na araw. oh my! di naman ako binigo. nandito na siya! 

ito na nga, gamit ko na yung binili kong mac! wow! first blog entry ko na with my macbook. ahehehe...

more blogs to come...=)

Read more »

anong masasabi ko sa tatay ko?

kung tatanungin ako, ano ano pa ba ang naalala ko sa namayapa kong ama. ito siguro ang mga masasabi ko...

a. mabait. kahit mainitin ang ulo nyan, parang ako, pero mabait yan.
b. maparaan. hahaha! kahit minsan wala na sa lugar. pero sige. para lang sa ikabubuti namin.
c. matalino. mas matalino pa sa akin ang tatay ko. mas maraming alam yun sa akin.
d. maloko. hahaha! oo. maraming kalokohang taglay ang tatay ko. masama or mabuti. hahaha!
e. mapag-asikaso. kahit hinihika na yan, gagawin nya lahat para lang maturuan kami ng leksyon namin dati.

kitams. di perpekto tatay ko. pero mahal ko yun kasi tao siya. sabi ng iba, ang tatay nila ang pinaka-dakilang ama sa buong mundo. sa akin, di siya perpekto pero mas lalo kong dapat mahalin ang tatay ko dahil dun.

happy father's day daddy!

Read more »

paano maglinis ng sapatos?

masaya ako! at walang makaka-alis sa akin nito. lampas alas-dose na pero nandito pa rin ako kaharap ng laptop dahil sa sobrang saya ko.

4.45 pm ng 6.19, nasa pamplona pa lamang ako. kailangan kong makarating sa the fort ng 5.30 pm. kaya, nag-taxi na lang ako papunta dun. pero guess what? nagkaligaw-ligaw talaga kami ng taxi driver. pero kahit ano pa, kailangan maging maganda ang mood ko. after few minutes, umulan ng malakas! waah! parang tinatamad na ako. or baka naman ma-postpone ang event. hehehe. few more minutes, manong and i arrived. yahoo! pero may problema, mali yung pinag-bababaan sa akin ni manong. kaya kailangan kong tumakbo sa papuntang gate para di masyadong mabasa. since malakas nga ang ulan, nabasa na rin ako. mahaba-haba din kasi ang tinakbo ko. madami nang tao ang nakasuot ng kanilang costume (lol! costume talaga ang tawag ko!). unang tanong ko sa taong nakita ko, “would you know where the registration for the run is?”. sosyal kasi mga tao dun kaya kailangan akong mag-english. lol! itinuro naman sa akin kung saan ko kukuhanin yung kit para sa akin. may ilang tao akong naka-usap para pag-tanungan kung saan ko kukuhanin ang complimentary kit ko, pero pinag-pasa-pasa pa rin ako sa ilang mga tao. (hay pinoy talaga!). in the end, nakuha ko rin naman. next step, mag-suot ng costume.
sa mga oras na iyon, nag-aagam-agam pa rin ako. tutuloy ba ako o hindi...

edward: baka kasi mag-kasakit talaga ka.
martin: pero sayang naman, libre ito! kaya, tumuloy ka na.
edward: sige, isusuot ko na lang yung binigay nilang shirt.

at yun na nga. unang pag-kakataon kong mag-suot ng muscle shirt (hiya ko kasi sa mga stretch marks ko). hahaha! di ako sanay mag-suot ng ganung shirt. hahaha! mali pala, hindi talaga ako nag-susuot ng ganun. pero, nagawa kong isuot ang magiging sandata at baluti ko sa mga susunod na oras o minuto ng buhay ko. in short, naka-costume na rin ako. lol! iniwan ko ang favorite green bag ko sa RNNER na store sa B3 building.
di talaga pede yun. pero nakiusap lang ako. lol! siguro, mainit lang talaga ako - translate ko sa english ah "i think i look hot with muscle shirt" - kaya sila pumayag. lol! ericka yung name ng manager nila. siya yung kausap ko. lol!

kahit nakasuot na ako ng costume, nag-dadalawang isip pa rin ako.

edward: sige, oks lang na magkasakit. matagal na akong di linalagnat. lol! pero nanghihinayang ako sa relo at sapatos ko.
martin: ang arte mo naman. di ba waterproof yung relo mo?
edward: di ko alam. di ko naman nilulubog yung kamay ko sa tubig kapag suot ko ito.
martin: water proof yan! malabong hindi.
edward: oh sige na nga. cleared na ako sa relo ko. tutal naman, madami na rin naman ang naitulong sa akin nito. it served me well. 
...
(tumingin si edward sa tech4o na relo nya at hinalikan ito.)
...
edward: at saka libre lang naman ito sa cp points ko. sige na. pede na yan!
martin: kitams! takbo tayo aahh. magiging masaya ito.
edward: sige. pero, pero...
martin: ano na naman?
edward: yung sapatos ko.
martin: anong problema? eh basa na yan.
...
(biglang naalala ni edward nung nasa L.A. siya, kasama ang dalawa nyang kaibigan. sa may kodak theatre, may parang fountain dun na pedeng pumasok sa loob. gusto ni edward na tumulad sa mga batang nag-lalaro sa fountain pero di nya ginawa. ang rason? ayaw nyang mabasa ang neon green nyang sapatos. lol! ang arte!)
...
martin: tsaka, binili mo yan para gamitin sa pagtakbo! para gamitin mo. ikaw talaga.
edward: oo nga. pero di tumakbo sa ulan. gets?
martin: bahala ka dami mong rason. tatakbo ka ba o hindi?
edward: oh sige na nga! babasain ko na ang sapatos ko na "the shoes that think of your feet" - lunarelite +.  
martin: wii! pero yabang mo aah. lol! wasakin ko yang sapatos mo eh.
edward: e di umuwi ka ring nakayapak.
martin: oo nga naman. sige na nga. wii!

humakbang na ako palabas ng building at handa nang sumugod sa ulan. pero balik agad ako. lol! isang mallllaaalim na buntong hininga tapos sabay takbo palusob sa bumubunghalit na ulan papuntang kalsada. yahoo! yeaba! wii! lahat na nasabi ko. malapit na ako sa kalsada nang ininform nung organizer na nag-simula na yung race. waahh! kaya, instead na tumigil ako. tuloy tuloy na ang takbo.

ang saya! super saya. parang bumalik ako sa pagkabata. naglalaro sa ulan. tumatakbo. napagtanto ko na lang na, na ilang buwan ko na nga pala ginagamit ang sapatos na ito. ang aking lunarelite + na sapatos. (ang yabang ko talaga! lol! minsan lang kasi ako magkaroon ng ganito kaya mahal na mahal ko.) kailangan nya na talagang malinis! at ito! ito ang paraan para malinis ang sapatos. i turned on din yung pedometer ng tech4o na relo ko! yahoo! saya! takbo! takbo. yung iba, naglalakad na. pero ako takbo pa rin. ang saya. sa unang labing siyam na minuto, alam ko maganda yung pag-hakbang at pag-hinga ko. proper pacing kung baga. lakad ng tatlumpung segundo tapos takbo ulit! makalipas ang tatlumpung minuto, tapos na! tatlumpung minuto aahh! lol! ang saya! sobrang saya ko! at mas masaya kasi may ulan. lol!

Read more »